Hiken bij Boka Patrick

Bij de Telamonstraat woon ik met veel huisgenootjes. Al deze huisgenoten werken of lopen stage bij verschillende bedrijven op Curaçao. Hierdoor sta je indirect met heel veel mensen op Curaçao in verbinding. Door deze vele contacten beland je op de leukste plekken. Een goed voorbeeld hiervan was de hike bij Boka Patrick. Lees in deze blog hoe de hike verliep en ga naar dit artikel om het pad vervolgens zelf te gaan bewandelen. 

1 van mijn huisgenoten, Noa, loopt stage bij een duikschool. De eigenaar van de duikschool woont al jaren op Curaçao en doet in zijn vrije tijd aan hiken. Hij vindt het het leukste om dit samen met andere mensenmensen. Daarom vroeg hij aan Noa (zijn stagaire) of het haar leuk leek om mee te gaan. Noa mocht haar vriendinnen/ huisgenoten ook meenemen dus die stuurde de uitnodiging voor de hike meteen door in de groepsapp van de Telamonstraat. 

In de uitnodiging staat dat de hike om 17.00 begint. Een paar van het huisgenoten kiezen er op dat moment voor om toch liever naar de happy hours op het strand te gaan (Tja dat is inderdaad een lastige keuze), maar er zijn samen met mij ook 6 meiden die zich aanmelden voor de hike. 

Om 16.00 pakken we onze tassen in met genoeg water, een snackje, zaklamp (zit ook op je mobiel, en droge kleding voor in de auto als je nat terugkomt. De laatste voorbereidingen zijn dan getroffen en met veel zin vertrekken we naar onze eerste hike. 

De totale groep met wie we de hike doe bestaat uit de stagebegeleider, 6 meiden van de Telamonstraat en 4 kennissen van hem. 1 van deze 4 doet aan (natuur)fotografie. Hij heeft tijdens deze hike ook zijn professionele camera meegenomen. Iets wat wij als meiden natuurlijk maar al te leuk vinden, want dan kan er na de hike een mooie foto op Instagram worden geplaatst :) 

Aan het begin van onze tocht lopen we door paadjes met laaghangende bomen en takken. Karel vertelt tijdens de hike leuke informatie. Zo vertelt hij hier dat je schelpjes op de grond ziet liggen en wanneer het begint te regenen dat de slakjes met de schelpen allemaal op de bomen kruipen. Dan gaan de bomen dus ineens van bruin naar wit. 

Na de vlakke paden door de bomen begint het klimmen over de rotsen waarna we bij een prachtig uitkijkpunt komen. Het uitzicht is adembenemend. Het voelt alsof je “on top of the world” staat. Als we voor ons uit kijken zien we een baai. “Dat wordt onze volgende bestemming. Daar gaan we straks een kampvuur maken!” zegt Karel.  

Bij de baai aangekomen vraagt Karel ons om naar droog hout te zoeken voor op het kampvuur. Na allemaal een stukje hout te hebben gebracht wordt de fik erin gezet. Karel opende zijn rugzak en haalt er voor heel de groep marshmallows, knakworstjes en witte bolletjes uit. Het kampvuurfeest kon beginnen. Als hoofdgerecht warmden we een knakworst op boven het vuur en legden we die in een wit bolletje en als nagerecht de marshmallows.

Met onze buiken gevuld werd de wandeling naar de auto’s gestart. Deze wandeling deden we in het donker, maar omdat het volle maan is zagen we nog redelijk veel. We liepen ongeveer een kwartiertje over een vlak pad en toen waren de auto’s al in zicht. 

We waren allemaal super enthousiast geworden over het hiken en dat had Karel door, daarom had hij ons in een appgroep gestopt, zodat hij ons een appje kon sturen wanneer hij weer een hike ging doen. Op die manier stonden we de week daarna weer te hiken, maar dan de flamingo trail bij Boka Sami!